To add insult to injury

Amerykanie mają takie powiedzenie. Tłumacząc na nasze: „nie dość, że skopali, to jeszcze napluli w twarz”. Tak często zachowują się politycy, którzy gnębiąc przedsiębiorców, jednocześnie nazywają swoje akcje ich wspieraniem i każą się z tego cieszyć.

Jednym z przykładów była szeroko omawiana kiedyś na tym blogu „Ustawa o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce” – być może niektóre i nieliczne likwidowała. Ale jednocześnie dołożyła przedsiębiorcom masę biurokratycznej nowej mitręgi. Zasadniczo właściwie nikt nie wiedział, jak te przepisy stosować i na szczęście z czasem potworka uchylono. Jednak straty dla przedsiębiorstw z racji tej „redukcji” były całkiem spore.

Teraz mamy Konstytucję Biznesu wicepremiera Morawieckiego. Miało być pięknie, wyszło jak zawsze. Jeszcze nie weszła w życie, a już projekty PiS przeczą jej w sposób oczywisty, choćby ten o unieważnieniu wiążących interpretacji podatkowych. To ostatnie można jednak traktować jako nieuzgodniony wyskok jednego z posłów. Okazuje się, że podobne pomysły ma i sam Morawiecki.

Rozchodzi się znowu o nieśmiertelny temat samochodów osobowych. To fetysz naszych dyskusji o przedsiębiorcach. Nasze poczucie sprawiedliwości społecznej nie może dopuścić do siebie myśli, że taki przedsiębiorca wsiądzie w firmowe auto i załatwi sobie prywatną sprawę gdzieś na mieście. Jeszcze nie daj Boże fakturę za paliwo wliczy sobie w koszty. Ta narracja doprowadziła już do historii, niektóre nadają się nawet do Barei – a Monthy Python miałby z nimi zagwozdkę. Pamiętamy ciężarowe maluchy, osobowe z kratką, wzór Lisaka i masę innych wymysłów. To efekty zabaw w ciuciubabkę, którą przedsiębiorcy toczą z fiskusem od dekad. Nikt nie policzył, ile godzin zostało w tym celu poświęcone i ile PKB utracono. Szczególnie że aby powstrzymać przedsiębiorcę przed przejechaniem się firmowym samochodem blokowane są rozliczenia wszystkich samochodów. I nawet kiedy firma ma ich 100, i wszystkimi właściciel, choćby chciał, nie pojeździ – to do wszystkich 100 stosowane są ograniczenia i dodatkowa biurokracja. A w takich dużo bardziej pragmatycznych Czechach nikt się takimi głupotami nie zajmuje – z korzyścią zarówno dla aparatu skarbowego, jak i przedsiębiorców.

Tymczasem Mateusz Morawiecki proponuje przedsiębiorcom, w ramach ułatwień, by do każdego samochodu prowadzić kilometrówkę, która ma udowadniać, że właściciel nigdzie się w prywatnych sprawach nie przejechał. To kolejne tony papieru i mitręga – która fiskusowi da bardzo niewiele. Kilometrówka jest praktycznie niemożliwa do zweryfikowania bez szeroko zakrojonego śledztwa. Dorobią się tylko firmy informatyczne, które już teraz oferują „Symulatory kilometrówek”. Z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością stwierdzam, że straty w oficjalnym PKB z tego powodu przełożą się na straty dla budżetu większe niż ewentualny wzrost wpływów podatkowych od transakcji związanych z samochodami. Z tego 500+ się nie sfinansuje.