Brawo OPZZ

W Polsce trzeba aż Trybunału Konstytucyjnego, żeby stwierdzić oczywistość. Związki zawodowe powinny być dla wszystkich, a nie tylko dla etatowców.

Nie jestem fanem polskich związków zawodowych. Podkreślam: polskich. Co do zasady uważam, że związki zawodowe mogą odgrywać bardzo pożyteczną rolę w systemie społecznym. Tak jest w wielu krajach. Ale nie w Polsce – tu związkowcy skupili się na ochronie interesu swojego, a nie pracowników. I to nie jest moja odosobniona opinia, o czym świadczą spadające statystyki uzwiązkowienia.

Jednak OPZZ upomniał się o osoby, które nie są na etacie, i ze związków zawodowych są wykluczone z powodu idiotycznego tłumaczenia regulacji unijnych przepisanego do ustawy. Szkoda, że tak długo to trwało, ale to wina raczej Trybunału niż OPZZ. To akurat świadectwo jakości naszego systemu sądowniczego, ale to inny temat. Ustawa o związkach zawodowych zostanie więc zmieniona i osoby zatrudnione na podstawie umów cywilno-prawnych będą mogły zostać członkami związków zawodowych.

Liczę, że ten pozornie drobny krok spowoduje sanację związków zawodowych. Ochrona praw pracowników zatrudnionych na etatach jest w Polsce (za) daleko posunięta. Widać to wyraźnie w sporze społecznym. Zasadniczo jedyny postulat to podnoszenie płacy minimalnej – innych właściwie nie ma. Czasem pojawiają się protesty „w obronie miejsc pracy”, czyli siłowe wymuszenia dotacji do upadających firm. Ale to tyle – systemowych postulatów brak, co tylko wskazuje, że zasadniczo więcej praw pracowniczych nie domagają się nawet sami pracownicy.

Zupełnie inna kwestia to prawa zatrudnionych wedle innych niż standardowy etat metod. Ale praw tych osób nikt nie broni. Związki wręcz działają wbrew ich interesom, wymuszając dodatkowe obciążenia podatkowe, co prowadzi oczywiście do pomniejszenia wypłaty na rękę. Jeden taki przyjaciel to jak armia wrogów.

Zatem pojawienie się tych do tej pory niereprezentowanych osób w szeregach związkowców być może pomoże zmienić ich perspektywę. Pozwoli zauważyć, ze żadna praca nie hańbi, zaś określanie czyjegoś zatrudnienia jako „śmieciowe” jest obraźliwe. Da możliwość zauważenia, jak postulaty ozusowania czego się da wpływają na dochody rodzin. W końcu może uświadomi, jaki przywilej zatrudnionych na etat utrudniają zdobycie tego etatu osobom, które dziś znajdują się poza systemem umowy o pracę.

Mam nadzieję, że mój optymizm okaże się proroczy, zaś nowi członkowie pozwolą na to, że związki nabiorą nowej, tak potrzebnej, perspektywy. Inaczej uzwiązkowienie, mimo niezwykle sprzyjających przepisów, będzie dalej spadało. System społeczny ze słabymi związkami nie jest zrównoważony.