Idzie nowe

Najwyraźniej nic tak nie wpływa na polityków jak groźba utraty władzy. Porażka prezydenta Komorowskiego w pierwszej turze i jej prawdopodobne powtórzenie w drugiej podziałało jak zimny prysznic na klasę polityczną, zwłaszcza na obóz władzy.

Oczywiście jak oblać kogoś zimną wodą, to zaczyna biegać w kółko bez ładu i składu, często wpadając na ściany. Od niedzieli urzędujący prezydent właściwie codziennie zalicza jakąś wpadkę. Czasem mam wrażenie, że chce przegrać. Nagłe poparcie dla JOW-ów to jeden z przejawów tego rozgorączkowania. Wiara w to, ze wyborcom Kukiza chodzi o JOW, to nieporozumienie. Większość z nich nawet nie wie, co to jest.

Fakt jest taki, że ciepła woda w kranie się znudziła, choć każdej grupie społecznej z innego powodu. Młodzi chcą większych szans na starcie, przedsiębiorcy mniej biurokracji i uczciwych zasad działalności, budżetówka podwyżek i tak dalej. Do stopniowej poprawy wszyscy się przyzwyczaili i nikt jej nawet nie zauważa. Tymczasem problemy zasadnicze, z którymi borykamy się od lat, pozostają niezałatwione. Zatem twierdzenie (skądinąd do pewnego stopnia uzasadnione), że jest nieźle i idziemy we właściwym kierunku, to dziś o wiele za mało. Więcej: budzi irytację, niechęć, a nawet gniew.

Jednak obserwowanie politycznych podrygów partii rządzącej jest niezwykle pouczające. Wniosek o zmianę konstytucji dało się przygotować w 24 godziny (w tym niedzielne). Nagle odblokowano możliwość uchwalenia korzystnej dla podatnika ordynacji podatkowej. Pomysły się mnożą, a wiele z tego ma się wydarzyć jeszcze za tej kadencji Sejmu. A jeszcze niedawno przekonywano nas, że nic załatwić się przed wyborami nie da: bo wakacje parlamentarne, bo mało posiedzeń, bo podkomisje. Wyraźnie: gdzie wola, tam i sposób.

To oczywiście jest w odbiorze niezwykle sztuczne. Dlaczego niektóre projekty leżą w komisjach latami? Szybko dało się przegłosowywać tylko prawo pod wpływem społecznych emocji (dopalacze, automaty), reszta spraw zaś leżała do załatwienia na świętego nigdy. Woda w kranie w końcu płynęła, a i poziom jej ciepłoty nie był najgorszy. Obecne wzmożenie i nabranie mocy sprawczej jeszcze bardziej pogrąża obecną ekipę, obnażając jej nieudolność. I to właśnie obserwując dzisiejszą skuteczność wydaje się, że nieudolność ta wynika nie z braku zdolności czy blokady założonej przez urzędników, ale po prostu z braku motywacji czy prostego lenistwa.

Osobiście sądziłem, że nasza scena polityczna ulegnie gruntownemu przemodelowaniu za 4 lata, kiedy z przyczyn biologicznych dzisiejsi liderzy odejdą z polityki. Zaś zastąpić ich nie będzie miał kto, bo druga linia została przeselekcjonowana na zasadach BMW (bierny, mierny, ale wierny). Nadają się oni jako tło, ale nie jako przyszli liderzy.

Pojawić się będą musieli zatem nowi ludzie, a z nimi nowe pomysły i nowe ugrupowania, w dużej mierze nieobciążone dzisiejszymi, wczorajszymi i przedwczorajszymi sporami. Wszystko wskazuje jednak na to, że zmiana ta nadejdzie znacznie szybciej, w czym walnie pomaga urzędujący prezydent i reszta ferajny z PO.