Bułka i dwie kiełbaski

Od dłuższego czasu piszę o jednym – z powodów wysokiego bezrobocia, popularności umów cywilno-prawnych oraz zatrudniania na czarno. O przebiurokratyzowaniu zatrudnienia.

Liczba ewidencji i obowiązków, jakie przedsiębiorca musi ponieść, jest porażająca. Szczególnie zniechęca do zatrudnienia pierwszego pracownika, bo nagle na nieorientującego się w dziedzinie prawa pracy spada młot regulacji. Oczywiście wielu moje opinie przekłada jednocześnie na moją rzekomą chęć ograbienia pracownika z należnych mu praw i ochrony. Ale to zupełnie inna dyskusja: jakie prawa i ochronę pracownik powinien mieć. Jednak gro patologii w żaden sposób nie służy ani pracodawcy, ani pracownikowi, ani nikomu innemu.

Jeśli ktoś nie wierzy, niech zapozna się z opisem problemu opodatkowania świadczeń pracowniczych w jednym z najpopularniejszych serwisów prawnych w Polsce. Poniżej fragment z artykułu autorstwa A. Bartosiewicz i R. Kubackiego (imion niestety nie znam):

„Wydaje się możliwa, przykładowo, taka sytuacja: powiedzmy, że pracodawca zorganizował imprezę integracyjną w formie ogniska dla swoich pracowników. Przyjęto pewną ilość świadczeń na każdego uczestnika w postaci 2 kiełbasek i 3 bułek. Taką wartość pracodawca doliczył do przychodów podatnika, w następstwie czego pobrał później zaliczkę na podatek dochodowy od tej wartości. Po imprezie jeden z pracowników postanowił wystąpić z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym, twierdząc, że zjadł tylko jedną kiełbaskę, zaś bułki nawet nie ruszył. Jak powinien zachować się organ podatkowy? Wydaje się, że oczywiście powinien wówczas przyjąć rzeczywistą wartość przychodu dla pracownika, a nie jego hipotetyczną, sztucznie ustalaną kwotę. Co jednak wówczas zrobić z kiełbaską przypadającą na tegoż pracownika, której jednak on nie zjadł? Czy następnym krokiem organu podatkowego będzie wszczęcie postępowania podatkowego, celem podzielenia wartości tej jednej kiełbaski i doliczenia tej wartości do przychodów pozostałych uczestników imprezy?!”.

Właściwe komentarz zbędny. Takimi rzeczami zajmują się w Polsce prawnicy. A skoro zajmują się prawnicy, to zajmują się też służby skarbowe. I daję gwarancję, że pensje tych drugich stanowią wielokrotność wpływów podatkowych z opodatkowania kiełbasek. No ale kto bogatemu zabroni?